Elewacja budynku, która jest najbardziej okazała i reprezentacyjna, nazywana jest fasadą. Dotyczy to zarówno budynków mieszkalnych, przemysłowych, użyteczności publicznej, jak i sakralnych. Centralnie, na osi fasady umieszczane były przeważnie główne drzwi wejściowe. Wejście akcentowane było dodatkowo reprezentacyjnym, ozdobnym obramieniem, zwanym portalem. W zależności od stylu i epoki, portal wyposażano w różne detale zdobnicze, składające się na całość kompozycji. Zwieńczeniem paradnego wejścia do budynku stanowiły tak zwane tympanony, których forma wywodzi się z architektury starożytnej Grecji. Tympanony romańskie zamykał od góry w łuk pełny, w gotyckich wpisywane były w kształt łuku ostrego. Pole tympanonu wykorzystywano do umieszczania przedstawień o treści związanej z funkcją budynku lub jego właścicielami i gospodarzami. Tympanony portali kościelnych zawierały sceny biblijne, wizerunki świętych patronów, w które czasami wmontowywano postaci fundatorów świątyni. Tympanony wieńczące rezydencje arystokratyczne i magnackie były miejscami, gdzie umieszczano herby rodowe właścicieli. Element tympanonu wykorzystywano również w architekturze nowożytnej, renesansowej, barokowej i klasycystycznej. Do tradycji tej nawiązywano również w budownictwie XIX-wiecznym, w stylach historyzujących, zwanych również neostylami.